جنگنده چندمنظوره ساخت کشور روسیه
سوخو-۳۰ (به روسی: Сухой Су-30) نامگذاری ناتو: فلانکر-سی - یک جنگنده برتر هوایی و یک جنگنده چندمنظوره اَبَرچابکدوموتوره و دوسرنشینه است که شرکت هوانوردی سوخو در روسیه طراحی کردهاست. این جنگنده برای عملیات در تمام شرایط آب و هوایی طراحی شده و بسیار مناسب مأموریتهای هوا به هوا و هوا به سطح است.
سوخو - ۳۰ | |
---|---|
نوع هواپیما | جنگنده چندمنظوره |
کشور سازنده | روسیه |
شرکت سازنده | سوخو |
نخستین پرواز | ۳۱ دسامبر ۱۹۸۹ |
تاریخ بکارگیری | ۱۹۹۶ |
وضعیت کنونی | فعال |
بکارگیرنده(ها) |
نیروی هوایی هند نیروی هوایی روسیه نیروی هوایی الجزایر نیروی هوایی چین نیروی هوایی ونزوئلا |
آغاز ساخت | ۱۹۹۶تا کنون |
تعداد ساختهشده | بیش از ۶۳۰ فروند |
بهای هر فروند | ۳۷/۵ میلیون دلار در سال ۲۰۱۲ |
توسعه یافتهٔ | سوخو-۲۷ |
مدلهای دیگر | MKK-MKI-MK-MKM-MK2-M2-SM |
سوخو-۳۰ گروه شوالیههای روسی
سوخو-۳۰ امکی
سوخو-۳۰ روسیه در لاذقیه برای کمک به ارتش بشار اسد
جنگنده بمبافکن Su-30 با نام ناتو فلانکر سی (Flanker-C) یکی از محصولات شرکت سوخو روسیه است که در حقیقت نمونه پیشرفتهتر جنگنده Su-27 میباشد. سوخو-۳۰ علاوه بر برتری هوایی، توانایی درگیری با اهداف زمینی و همچنین حمل فهرست گستردهای از تسلیحات گوناگون را داراست. این هواپیما ویژگی خلبان اتوماتیک» در تمام مراحل پرواز از جمله پرواز کم ارتفاع یا پرواز کروز را دارد. برد عملیاتی این جنگنده ۱۵۰۰ کیلومتر است که با مخزن اضافی سوخت، به ۳۰۰۰ کیلومتر هم میرسد که با بهکارگیری روش سوختگیری هوایی میتوان آن را تا ۵۲۰۰ کیلومتر (۳۲۰۰ مایل) نیز افزایش داد.
سوخو-۳۰ بر مبنای بدنه پروازی و طرح کلی جنگنده سوخو-۲۷توسعه پیدا کردهاست و در دو ورژن متفاوت در دو شرکت رقیب KnAAZ و ایرکوت تولید میشود.
مدلهای امکاکا و امکا۲ در کارخانههای KnAAZ ساخته میشوند و برای فروش به چین و سپس اندونزی، ونزوئلا و ویتنام طراحی شدند. این شرکت در مراحل اولیه توسعه سوخو-۳۵ مشارکت داشت و در واقع این مدلها نمونههای دوسرنشینه سوخو-۳۵های دهه ۱۹۹۰ هستند. چینیها یک رادار قدیمیتر و سبکتر را برای جنگندههای خود انتخاب کردند و با حذف کاناردها ظرفیت بارگیری هواپیما بیشتر شدهاست. این ورژنها جنگندههایی با قابلیت دوگانه برتری هوایی و حمله به زمین هستند و درمجموع خصوصیاتی مشابه با اف-۱۵ئی استرایک ایگل آمریکا دارند.
ایرکوت بهطور سنتی همکار نیروی دفاع هوایی شوروی (که مستقل از نیروی هوایی است) بود و در مراحل اولیه توسعه جنگندههای خانواده فلانکر مسئولیت ساخت سوخو-۲۵یوبی مدل دوسرنشینه تمرینی این جنگنده به آن واگذار شد. وقتی هندیها به خرید سوخو-۳۰ علاقهمند شدند این شرکت جنگنده چندمنظوره سوخو-۳۰امکاآی را عرضه کرد که مدلی از سوخو-۲۷یوبی با اویونیکاصلاحشده بود. در این مدلها علاوه بر قابلیتهای حمله به زمین امکانات مناسب برای مأموریتهای برتری هوایی مثل افزودن کانارد به بدنه، تراست وکتورینگ و رادار آرایه فازی دوربرد افزوده شدهاست. مای، الجزایر و ونزوئلا مدلهایی از این ورژن را خریداری کردهاند و نیروی هوایی روسیه هم مدل اسام از این ورژن را به کار میگیرند. هندوستان بزرگترین ناوگان سوخو-۳۰ را در اختیار دارد.
طراحی سوخو-۳۰
پس از موفقیت و کامیابی سوخو-۲۷ در آزمایشهای اولیه، نیروی هوایی روسیه برای برطرف کردن ایرادهای سوخو-۲۷ شروع به ارتقای ویژگیهای آن کرد. این ویژگیها شامل افزایش برد هواپیما برای دستیابی به دورترین مرزهای کشور روسیه بود. همچنین تکسرنشین بودن هواپیما برای سفرهای طولانی مناسب نبود و نیاز به خلبان کمکی پیدا شد. در نتیجه سوخو-۳۰براساس سوخو-۲۷ یوبی طراحی و ساخته شد.
این پرنده دارای دو موتور و دو سرنشین و ترمز هوایی است که با ترکیبی از ویژگیهای آیرودینامیکی و پیشرانش کنترل، قدرت مانور بسیار بالایی را از آن خودش کرده. این هواپیما با ذخیره ۵۲۷۰ کیلوگرم سوخت میتواند نزدیک به ۴٬۵ ساعت در مسافتی حدود ۳۰۰۰ کیلومتر پرواز کند. البته در حالت پرواز کروز برد به ۵۲۰۰ کیلومتر و مداومت پروازی حدود ۱۰ ساعت افزایش پیدا میکند.
مشخصات فنی سوخو-۳۰
پس از موفقیت و کامیابی سوخو-۲۷ در آزمایشهای اولیه، نیروی هوایی روسیه برای برطرف کردن ایرادهای سوخو-۲۷ شروع به ارتقای ویژگیهای آن کرد. این ویژگیها شامل افزایش برد هواپیما برای دستیابی به دورترین مرزهای کشور روسیه بود. همچنین تکسرنشین بودن هواپیما برای سفرهای طولانی مناسب نبود و نیاز به خلبان کمکی پیدا شد. در نتیجه سوخو-۳۰براساس سوخو-۲۷ یوبی طراحی و ساخته شد. [۸]
این پرنده دارای دو موتور و دو سرنشین و ترمز هوایی است که با ترکیبی از ویژگیهای آیرودینامیکی و پیشرانش کنترل، قدرت مانور بسیار بالایی را از آن خودش کرده. این هواپیما با ذخیره ۵۲۷۰ کیلوگرم سوخت میتواند نزدیک به ۴٬۵ ساعت در مسافتی حدود ۳۰۰۰ کیلومتر پرواز کند. البته در حالت پرواز کروز برد به ۵۲۰۰ کیلومتر و مداومت پروازی حدود ۱۰ ساعت افزایش پیدا میکند.
مشخصات فنی سوخو-۳۰
مشخصه | مقدار |
---|---|
سرنشین | ۲ |
طول | ۲۱٫۹۳۵ متر |
پهنای بال | ۱۴٫۷ متر |
ارتفاع | ۶٫۳۶ متر |
مساحت بال | ۶۲ مترمربع |
وزن هواپیمای خالی | ۱۷۷۰۰ کیلوگرم |
وزن هواپیمای حاوی محموله | ۲۴۹۰۰ کیلوگرم |
بیشترین وزن برای برخاستن | ۳۴۵۰۰ کیلوگرم |
پیشرانش | ۲ موتور توربوفن بای پس پایین |
مقدار سوخت | ۹۴۰۰ کیلوگرم |
حداکثر سرعت | ۲ ماخ |
برد | ۳۰۰۰ کیلومتر |
سقف ارتفاع پروازی | ۱۷۳۰۰ متر |
شتاب افزایش ارتفاع (نرخ صعود) | ۲۳۰ متر در ثانیه |
مدلهای سوخو-۳۰
مدل MKI - نیروی هوایی هند
مدل MKM
مدل MKK
مدل SM
مدل MKV ونزوئلا که برپایهٔ MK2 ساخته شدهاست
[۹]
[۱۰]
[۱۱]
[۱۲]
[۱۳]
که برای نیروی هوایی مای بهشدت شخصیسازی شدهاست. این محصول دارای پیشبال و جهتدهی رانش (TVC) است والکترونیک هوانوردی آن چندملیتی میباشد. مدل MKM دارای فناوری سامانه هاد(HUD)، جستجو و ردیابی فروسرخ(NAVFLIR) و سامانهٔ هدفگیری لیزری(LDP) است که توسط فرانسه ساخته شدهاند. این مدل دارای سنسور هشدار نزدیک شدن موشک دشمن(MAWS) و سنسور هشدار قفل شدن لیزر دشمن بر روی هواپیما(LWS) است که توسط آفریقای جنوبی ساخته شدهاند. همچنین دارای رادار پسیو بارس» با کد N011M، سامانههای جنگ الکترونیک(EW)، و سامانهٔ موقعیتیابی اُپتیکال(OLS) و کابین شیشهای خلبان است.[۱۴]
مدل نیروی هوایی مای (MKM) دارای ویژگیهای بهبودیافتهای از مدل MKK نیز هست.[۱۵]
[۱۶]
[۱۷]
[۱۸]
وزارت دفاع روسیه از توانمندیهای بالای مدل MKI شگفتزده شد و دستور داد تا ۳۰ فروند بر پایهٔ این مدل بسازند و برای روسیه شخصیسازی کنند که این نسخه با پسوند SM شناخته میشود.SM سرواژهٔ (به انگلیسی: Serial Modernized) به معنای چندبار نوینشده» است و در ناتو با نام فلانکر H شناخته میشود و یک هواپیما از نسل ۴+ به حساب میآیدبهروزرسانیهای مدل SM مربوط به رادار، ارتباط رادیویی (بیسیم)، سامانهٔ شناسایی دوست یا دشمن، جنگافزارها، صندلی پرنده، و دیگر سامانههای الکترونیکی است. [۲۶] [۲۷] [۲۸] [۲۷] [۲۹] [۳۰] [۳۱] [۳۲] [۳۳] [۳۴]
[۴۹]
[۵۰]
این هواپیماها برای تمرین علیه هواپیماهای سوخو-۲۷ بهکار میروند و نیروی هوایی روسیه با آنها تمرین میکند.کشورهای استفادهکننده
Su-30SM روسیه. این مدل دارای پیشبال است.
نیروی هوایی اندونزی ۱۱ فروند MK و MK2[۵۸]
Su-30MKI - نیروی هوایی هند
نیروی هوایی روسیه در پرواز گذر پایین» (لو پَس) به ارتفاع دو متر از سطح زمین.[۵۹]
مای
نیروی هوایی مای ۱۸ فروند MKM دارد.[۶۰]
اوگاندا
نیروی هوایی اوگاندا ۶ فروند MK2
ونزوئلا
نیروی هوایی ونزوئلا ۲۲ فروند از مدل MKV دارد.[۶۱]
روسیه
نیروی هوایی روسیه ۲۰ فروند از مدل M2[۶۲] و ۹۲ فروند از مدل SM در اختیار دارد[۶۳]نیروی دریایی روسیه ۲۲ فروند مدل SM در اختیار دارد و ۲۴ فروند نیز سفارش دادهاست.[۶۴] همچنین ۵۰ فروند دیگر نیز در برنامه دارد.[۶۵]
قزاقستان
نیروی هوایی قزاقستان ۱۲ فروند از مدل SM در ناوگان دارد و ۲۴ فروند دیگر نیز سفارش دادهاست.[۶۶]
ویتنام
نیروی هوای ویتنام تا سال ۲۰۱۹، ۳۲ فروند MK2 در ناوگان دارد.[۶۷]
ارمنستان
ارمنستان ۴ فروند مدل اسام سفارش دادهاست.[۶۸]
بلاروس
بلاروس ۴ فروند سوخو-۳۰-اسام دارد و ۱۲ فروند نیز سفارش دادهاست.[۶۹]
میانمار
میانمار ۶ فروند سفارش دادهاست.[۷۰]کاربران احتمالی
ایران
به گرارش رویترز، در سال ۲۰۱۶ سردار حسین دهقان وزیر دفاع ایران با حضور در مسکو اعلام کرد که قصد خرید تعداد زیادی سوخو-۳۰ مدل SM را در برنامه دارد.[۷۱] جنگندهٔ سوخو-۳۰ از آن رو برای ایران اهمیت دارد که میتواند بهتنهایی همهٔ نیازها ازجمله رهگیری و تاکتیکی، گشتزنی، درگیری هوایی و پشتیبانی هوایی نزدیک را برای نیروی هوایی ایران فراهم کند. همچنین درصورتی که تنها از یک جنگندهٔ چندمنظوره واحد استفاده شود، هزینههای تعمیرات آن کمتر، تعمیرات برای مهندسان سادهتر و تأمین قطعات نیز آسانتر خواهد بود. روسیه از فروش هواپیما به ایران منع شدهاست و آمریکا این کشور را تهدید به تحریمهای اقتصادی کردهاست.[۷۲]
حوادثدر نیروی هوایی هندوستان در مجموع هفت فروند سوخو-۳۰-MKI سقوط کردند که از مجموع ۱۴ خلبان، تنها یک خلبان جان باختهاست.[۷۳]
در سال ۱۹۹۹ یک فروند سوخو-۳۰-MK در نمایشگاه هوایی پاریس سقوط کرد که هردو خلبان توانستند اجکت کنند و بدون آسیب دیدگی به زمین برسند. از این رویداد فیلمبرداری نیز شدهاست.[۷۴]در سال ۲۰۱۵ یک سوخو-۳۰-MK2 نیروی هوایی ونزوئلا حین تعقیب بک هواپیمای قاچاق مواد مخدر بود، در جنوب ونزوئلا سقوط کرد که در این حادثه هردو خلبان جان باختند.در سال ۲۰۱۸ یک فروند سوخو-۳۰-SM در شهر جبله در سوریهسقوط کرد که هردو خلبان جان باختند.
مشخصات
منبع اطلاعات KnAAPO,[۷۵] Sukhoi,[۷۶] Gordon and Davison,[۷۷]deagel.com,[۷۸] airforce-technology.com[۷۹]
مشخصات عمومی
خدمه: ۲طول: ۲۱٫۹۳۵ متر (73 ft)پهنای بال: ۱۴٫۷ متر (۴۸ ft 3 in)ارتفاع: ۶٫۳۶ متر (۲۰ ft 10 in)بال: مساحت ۶۲ متر مربع (۶۶۷ متر مربع)وزن خالی: ۱۷٬۷۰۰ کیلوگرم (۳۹٬۰۲۱ lb)وزن بارگیری: ۲۴٬۹۰۰ کیلوگرم (۵۴٬۹۰۰ lb)بیشینه وزن برخاست: ۳۴٬۵۰۰ کیلوگرم (۷۶٬۰۶۰ lb)پیشرانه: ۲× توربوفن Saturn AL-31-FLنیرو ی خشک: ۷۴٫۵ کیلونیوتن (۱۶٬۷۵۰ lbf) هرکدامنیرو با پس سوز ۱۲۲٫۵۸ kN (۲۷٬۵۶۰ lbf) هرکدامظرفیت سوخت: ۹٬۴۰۰ کیلوگرم(20,724 lb) باک داخلی[۸۰]
عملکرد
سرعت بیشینه: ماخ ۲٫۰ (۲٬۱۲۰ کیلومتر درساعت ۱٬۳۲۰ مایل) در ارتفاعبرد: ۳٬۰۰۰ کیلومتر (۱٬۸۶۰ mi; ۱٬۶۲۰ nmi) در ارتفاعسقف پروازی: ۱۷٬۳۰۰ متر (۵۶٬۸۰۰ ft)نرخ اوجگیری: ۲۳۰ متر بر ثانیه m/s (۴۵٬۲۷۵ ft/min)بارگیری بال: ** با ۵۶٪ سوخت: ۴۰ کیلوگرم بر متر مربع (82.3 lb/ft²)با سوخت داخلی: ۴۶۸٫۳ kg/m² کیلوگرم بر متر مربع ()نسبت نیرو به وزن: ** با سوخت کامل: ۰٫۸۶با ۵۶٪ سوخت: ۱بیشینهg-load: +9 g
نگارخانه
سوخو-۳۰ امکیام نیروی هوایی شاهنشاهی مای
سوختگیری هوایی سوخو-۳۰ امکیاِی
مدل MKM
سوخو-30 MKI نیروی هوایی هند
درباره این سایت